Blog: Ik ben een egoist als ik stop met geven

Clienten zeggen dat vaak. Maar is dat wel waar?

Als we het hebben over geven en nemen zeggen clienten vaak dat je moet geven. Niet geven lijkt geen optie. Dat zou egoistisch zijn.

Afgelopen vrijdag deden we een oefening. De cliënt ging bij de boekenkast staan en gaf mij boeken in mijn handen. Ik kreeg een steeds dikkere stapel dankzij haar vrijgevigheid. Terwijl ze verwachtte dat ik er blij mee zou zijn, zag ze dat ik er bijna onder bezweek.Ik kreeg zelfs niet de tijd om een boekje terug te geven. Toen we dat uiteindelijk in de oefening wel deden, zei ze: “oh, maar als je mij een boekje geeft, dan geef ik je er onmiddellijk twee terug.” Zo werkt dat dus met gevers. De gever voelt bijna een dwangmatige impuls om steeds maar te geven. En degene die moet ontvangen bezwijkt bijna onder die last. Het is veel te veel. De balans tussen geven en nemen is zoek.

Er is niet meer sprake van een wederzijdse band waarbij je elkaar ruimte gunt om voor elkaar klaar te staan en om dingen voor elkaar te doen. Het is eenrichtingsverkeer.  “Ja dat klopt”, zegt mijn cliënt, “want als ze iets voor mij doet, dan ga ik meer geven”.  En symbolisch drukt ze me nog weer een stapeltje boeken in de handen. Nu zeg ik stop, ik wil niet door. Maar ze gaat door met geven. Hoort ze me niet? Ik wil niet meer ontvangen, ik wil iets terug doen. Ik stop haar opnieuw in de oefening en vertel haar dat. Ik zie verwarring op haar gezicht ontstaan. Iets doen voor mij? 

Herken je dit patroon bij je buurvrouw, bij een vriendin, of misschien bij je zelf? Lijkt het geven op het oog aardig, bij nader inzien wordt duidelijk dat de ontvanger er onder bedolven raakt en ook boos wordt. Het is veel te veel. Als de ontvanger niet gehoord wordt, in zijn roep om nee, stop met geven, dan zal hij uiteindelijk vertrekken. Het is te benauwd. Is dit wat de gever wil? Nee, absoluut niet! Die blijft met een ongelooflijke kater achter en snapt er niets van. Hardop vraagt de gever zich af waarom de vriendschap over is, terwijl ze zoveel gegeven heeft en altijd klaar stond.

Voor de cliënt is het nieuw te ontdekken dat in haar overmatig geven ook een stille en onbewuste boodschap zit. Eigenlijk zegt ze, als ik dit aan je geef, ben ik dan leuk genoeg dat je bij me blijft, me ziet, me hoort, dat je de tijd en ruimte neem zodat ik iets aan je kan laten zien wat ik leuk vind, ben ik de moeite waard .... mama, papa?

Als kind heb je je schreeuw om gezien en gehoord steeds verpakt via geven. Inmiddels ben je allang volwassen, je ouders zijn er niet meer of zijn meer op de achtergrond aanwezig, maar wat is gebleven is je patroon. Dat is nog springlevend omdat je een openstaande behoefte hebt die vraagt om vulling. Het is vultijd!

Vultijdtips

herken het patroon. Het is geen schande. Half Nederland    

heeft gaatjes die nog gevuld willen worden.

je klus is balans aanbrengen tussen geven en nemen. Je mag meer aannemen. Door aan te nemen vul je stap voor stap de leegte.

relativeer. Ook als is dit een thema voor je, je bent veel meer dan alleen een gevend iemand. Je bent een volwassen man of vrouw. Blijf genieten van alles wat wel lukt in je leven en wat je al allemaal doet en ontwikkel je op dit gebied, stap voor stap.

Je kunt aannemen van een ander, maar ook aannemen van jezelf. Waar heb je nu zin in? Een cappuccino met opgeklopte melk, lekker met de krant in je lievelingsstoel? Doe dat. Luister naar wat je echt wilt en neem dat serieus. Geef er aan toe. Zet de stap.

hulp van een ander aannemen kan je leren door iets te vragen aan een ander. Hoe lekker is het om even bij iemand te mogen zitten, zonder dat er iets gezegd of uitgelegd hoeft te worden. Vraag of je even bij je partner mag zitten. Vraag of hij een klusje kan doen, zonder dat jij iets terug hoeft te doen. Vraag en sta het jezelf toe

Als je iets krijgt waar je blij mee bent, neem het aan, zeg dank je wel. En punt. Verder niets. Klaar. Niets teruggeven. 

Verduur. Nemen is nieuw voor je, dus je kan je wat onrustig onrustig worden. Ga even zitten en adem door. Geef je lichaam even de tijd om weer te kalmeren en ben je bewust dat het nu 2013 is. Je bent volwassen. Je zit niet meer in je jonge jaren.

Kan je de verleiding om te geven niet weerstaan en geef je aan anderen? Niet erg. Volgende keer een nieuwe kans. Blijf mild naar jezelf. 

Meer hierover? TA-dramadriehoek/winnaarsdriehoek