Het werken met familieopstellingen is een methodiek van E. Hellinger
Familieopstellingen kunnen los of als onderdeel van een begeleidingstraject gedaan worden. Elke 3e woensdagavond van de maand is er een avond over familieopstellingen in de praktijk.
Kort samengevat gaan familieopstellingen over begrenzing, autonomie en liefde.
Pijnlijke gebeurtenissen in gezinnen worden vaak in de doofpot gestopt. Je moet door, er wordt niet overgesproken. Soms worden dingen ontkend. Uiteindelijk leidt dit tot ongezonde patronen, gewoonten en dwingende opdrachten en oordelen waarbij contact vermeden wordt. Boodschappen kunnen van generatie op generatie doorgegeven worden, zoals .. je moet.... je mag niet., jij bent...
Hellinger ontdekte dat alsnog benoemd kan worden wat er niet kon zijn. Bijvoorbeeld het verdriet om een jong overleden ouder, een verboden liefde, een afgestaan kind, een geheim, kampervaringen.
Door de pijnlijke gebeurtenis zichtbaar te maken in de ruimte krijgt het eindelijk plek. Je ontdekt wat wel en niet van jou is en wat bij een ander familielid hoort. Door de begrenzing ontstaat rust en kan je je eigen autonomie herpakken. Daardoor kan ook de liefde weer gaan stromen.
REFERENTIES over familieopstellingen:
Ik leerde dat ik mocht huilen om het lot dat mijn vader had getroffen.
Dat kon ik pas toen ik zag dat het bij hem hoorde en niet bij mij. Ik hoefde het niet langer te dragen.
Door de opstelling bij Corinne werd me duidelijk dat er altijd weer beweging mogelijk is, ook als je denkt dat het helemaal vast zit. Dat vind ik hoopgevend.
Toen ik de zwaarte bij mijn moeder kon laten kwam er ruimte om te lachen en niets te doen. Ik heb dikke pret gehad die avond.